Refleksje nad Słowem Życia 1 Pt 3,15-16а

Lecz Pana Boga uświęcajcie w waszych sercach i bądźcie

zawsze gotowi udzielić odpowiedzi każdemu,

kto domaga się od was uzasadnienia waszej nadziei,

z łagodnością i bojaźnią.

Apostoł Piotr zachęca nas, abyśmy uświęcali Boga w naszych sercach. Jak powinniśmy Go uświęcać? Przede wszystkim w modlitwie wewnętrznej, w której rozmawiamy z Nim, słuchamy Go i prosimy, abyśmy w tej sytuacji mogli poznać i wypełnić Jego świętą wolę.

Apostoł kontynuuje, mówiąc, że powinniśmy być gotowi udzielić odpowiedzi każdemu. Ale nikt nas nie zapyta, jeśli nie będziemy prowadzić apostolat. Musimy być gotowi świadczyć. W modlitwie powinniśmy prosić o światło dotyczące tego, komu mamy świadczyć, jak to robić i kiedy to robić. Wtedy musimy pokonać pewną nieśmiałość i sami wykonać pierwszy krok. Znaczenie strategiczne ma słowo „najpierw” (po grecku proton). Kiedy musimy usunąć drzazgę z oka naszego brata, musimy najpierw osądzić samych siebie, a kiedy nasz brat ma coś przeciwko nam, musimy najpierw podjąć krok pojednania, nawet jeśli nie jesteśmy świadomi żadnej winy. Dopiero gdy to uczynimy, nasze oczy się otworzą. To jest specjalne prawo duchowe.

Musimy prosić o łaski, abyśmy mogli zostać męczennikami – świadkami. Ale najpierw musimy wiedzieć, o czym mamy świadczyć. Kto nie ma żywej relacji z Jezusem, kto nie jest zakorzeniony w prawdziwej wierze, ten nie może dawać świadectwa. Chyba może zaświadczyć, że przeczytał dobrą książkę religijną, która go poruszyła – może to zrobić i czasami może to być sposobem na nawrócenie. Jednak zazwyczaj wiemy z doświadczenia, że gdy damy komuś książkę, która zrobiła na nas wrażenie, ta osoba odłoży ją na bok i jej nie przeczyta. Będzie miała tysiąc innych zainteresowań, a nie przeczyta nawet pierwszej strony. Dlatego najpierw sami musimy z entuzjazmem przekazać naszemu bliźniemu istotę i Ducha Bożego zawartego w tej książce, a wtedy, być może, ją przeczyta, ponieważ będzie ciekawy, co jest w niej napisane.

Jeśli chcemy wypełnić misję, musimy ją najpierw wypełnić w naszych własnych duszach. Musimy starać się osobiście walczyć z duchem świata i przestrzegać praw i przykazań Boga. Stawia nas to w konflikcie ze światem, co niesie ze sobą pewien krzyż i problemy. Ale Bóg zapewni wyjście, tak że poprzez ten krzyż ostatecznie nadejdzie błogosławieństwo. Musimy więc być świadkami: nie powinniśmy się kłócić, ani poniżać drugiego, lecz powinniśmy zachowywać się z pewną łagodnością, gdyż „stary człowiek” w nas, a zwłaszcza w naszych bliźnich, jest bardzo wrażliwy i wyczuje nawet najmniejszy przejaw naszej tak zwanej ważności. Natychmiast reaguje zamknięciem się na nas i na to, co chcemy powiedzieć. Dlatego trzeba sobie uświadomić, że jeśli pracujemy nad własną duszą, to już rozpoczęliśmy proces misji. W tym procesie, jeśli ktoś nas zapyta, powinniśmy być gotowi spokojnie powiedzieć mu o pewności, jaką mamy w Chrystusie. Musimy dawać świadectwo z pokojem, który daje nam Jezus, i pewnością, która wynika ze świadomości, że Bóg nas prowadzi i nie opuszcza w chwilach próby. Dlatego nie musimy bać się nawet śmierci, ponieważ wiemy, że jeśli mamy żywą relację z Jezusem, to już tutaj mamy życie wieczne. A potem, w godzinie śmierci, otrzymujemy go w pełni. To jest największy skarb, którego nie mają ludzie na świecie.

Rozważ Słowo Życia i odpowiedz na poniższe pytania:

Co musi się wydarzyć, zanim będziesz mógł opowiedzieć komuś o Chrystusie?

Jaką masz nadzieję?

Co jeszcze powiesz na temat swojej nadziei, gdy inni Cię o to zapytają?

Jak należy zachowywać się podczas dawania świadectwa?

LECZ PANA BOGA UŚWIĘCAJCIE W WASZYCH SERCACH …

1. Co musisz zrobić, zanim zaczniesz prowadzić innych do Chrystusa? Mt 4,19

I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi».

2. Czego Bóg oczekiwał od Pawła, który miał być Jego świadkiem? Dz 22,14-15

On zaś powiedział: „Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego i Jego własny głos usłyszał. Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś”.

3. Jakie są przejawy uznania Chrystusa za swojego Pana w swoim życiu? Rz 12,1

A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej.

… ZAWSZE GOTOWI UDZIELIĆ ODPOWIEDZI …

4. Jaki może być powód, dla którego ludzie pytają o twoją relację z Chrystusem? Mt 5,16

Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.

5. Co powinieneś powiedzieć innym? Dz 4,20

Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli.

6. Jak możesz naśladować przykład Pawła z Rzymian 10,1?

Bracia, z całego serca pragnę ich zbawienia i modlę się za nimi do Boga.

7. W jaki sposób Bóg wzmocnił cię do świadczenia? Dz 1,8

Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.

… Z ŁAGODNOŚCIĄ I BOJAŹNIĄ.

8. Przeczytaj 2 List do Tymoteusza 2,24-25.

A sługa Pana nie powinien się wdawać w kłótnie, ale ma być łagodnym względem wszystkich, skorym do nauczania, zrównoważonym. Powinien z łagodnością pouczać wrogo usposobionych, bo może Bóg da im kiedyś nawrócenie do poznania prawdy

9. Jakie cechy powinny mieć Twoje rozmowy? Kol 4,5-6

Wobec obcych postępujcie mądrze, wyzyskując każdą chwilę sposobną. Mowa wasza, zawsze miła, niech będzie zaprawiona solą, tak byście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiadać.

ZASTOSOWANIE 1 Piotra 3,15-16a

Podaj imię co najmniej jednej osoby, której możesz dać świadectwo.

Jak chcesz to zrobić?

Pobierz: Refleksje nad Słowem Życia 1 Pt 3,15-16а